Τετάρτη 21 Νοεμβρίου 2012

ΕΚΟΦ, ΟΝΝΕΔ και ΔΑΠ-ΝΔΦΚ



Την Πέμπτη 15/11 , στη συνέλευση του Σ.Φ. Νομικής για το Πολυτεχνείο, 39 χρόνια μετά την εξέγερση των αγωνιζόμενων φοιτητών απέναντι στη χούντα των συνταγματαρχών, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ επέλεξε να δείξει το αληθινό της πρόσωπο. Αφού στην αρχή ΔΑΠ και ΠΑΣΠ με τις ομιλίες τους έριξαν κροκοδείλια δάκρυα θλίψης και πόνου για τους πεσόντες  του Πολυτεχνείου. Από κοινού ΔΑΠ και ΠΑΣΠ έστησαν ένα μνημόσυνο και εκφώνησαν νεκρολογίες « κάποιων αδικοχαμένων ηρώων που σκοτώθηκαν για την πατρίδα και τη δημοκρατία». Παρουσιάζοντας μια καρικατούρα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου θέλησαν να το αναδείξουν ως ένα μοιραίο ατύχημα αποκομμένο από τις κοινωνικές δυνάμεις και αντιδράσεις που την πυροδότησαν. Ξεφτιλίζοντας ακόμα πιο πολύ τους αγώνες που οδήγησαν στην πτώση της χούντας, παρουσίασαν την αποκατεστημένη Δημοκρατία ως ένα δώρο που μας έφερε από τα Παρίσια, ο αυτοεξόριστος εθνάρχης Κ. Καραμανλής. Είναι οι ίδιοι που δεν δίστασαν να ταυτίσουν τους εξεγερμένους του Πολυτεχνείου με το κόμμα του ΠΑΣΟΚ, αναδεικνύοντας τους ως υπεύθυνους της σημερινής πολιτικής κατάστασης.
Όμως όσο και αν επιμένουν οι κυβερνητικές δυνάμεις του πανεπιστημίου να παρουσιάζουν το Πολυτεχνείο σαν μία αφορμή μνήμης εμείς θα είμαστε πάντα εδώ για να μη τους αφήσουμε να ξαναγράψουνε την ιστορία.
Το Πολυτεχνείο δεν ήταν μια εξέγερση που διεκδικούσε μόνο την πτώση της χούντας και την αντικατάσταση της από μία αστικού τύπου δημοκρατία, πόσο μάλλον από τη δημοκρατία του Καραμανλή και του Παπανδρέου. Ορθώνοντας το ανάστημα τους διεκδίκησαν μια κοινωνία δημοκρατική με κυρίαρχες τις αξίες της ελευθερίας και της αλληλεγγύης. Η εξέγερση του Πολυτεχνείου  δεν είναι ένα «μουσειακό» κατάλοιπο των τελευταίων δεκαετιών, αλλά πηγή έμπνευσης στην οργάνωση του λαϊκού κινήματος και στο σύνθημα για περισσότερη δημοκρατία. Η 17η Νοεμβρίου αποτελεί σημείο αναφοράς στο σήμερα. Σε συνθήκες κρίσης, με την ελληνική κοινωνία να βιώνει πρωτόγνωρα για τη Μεταπολίτευση προβλήματα και τον αγώνα επιβίωσης να είναι το κυρίαρχο ζήτημα, η διάσταση και το πλαίσιο του Πολυτεχνείου αποτελεί πηγή έμπνευσης των κοινωνικών αγώνων του σήμερα. Το «ΨΩΜΙ-ΠΑΙΔΕΙΑ-ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ» ,έτσι, παραμένει στο επίκεντρο και με γνώμονα τη συλλογικότητα και αλληλεγγύη αποκτά νέο νόημα, εκφράζοντας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο τα αιτήματα της εποχής μας. 
Η χυδαία στάση της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ όμως δεν περιορίστηκε απέναντι στην ιστορία αλλά προς την Αριστερά Ενότητα. Σε μια περίοδο που η κοινωνία οδηγείται σταδιακά προς τον εκφασισμό της και η Χρυσή Αυγή ενισχύεται, η ΔΑΠ-ΝΔΦΚ βρήκε τους φασίστες στην αριστερή πλευρά του αμφιθεάτρου. Η παράταξη η οποία όχι μόνο έχει χρυσαυγίτες ως μέλη της αλλά και τους διορίζει στο προεδρείο της Γενικής Συνέλευσης, τόλμησε να καταγγείλει την ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΕΝΟΤΗΤΑ για φασισμό. Όταν κατάλαβαν πως δεν μπορούσαν να κοροϊδέψουν πια κανένα με τη δήθεν συγκίνησή τους υιοθέτησαν την ρητορική των δύο άκρων  εξομοιώνοντας την Αριστερά με τους φασίστες. Και όλα αυτά από το μέλος της ΟΝΝΕΔ, της οποίας ο γραμματέας Καλαμπόκας δολοφόνησε τον αγωνιστή Νίκο Τεμπονέρα, τον μαθητευόμενο των rangers του Βουλγαράκη, και ομοϊδεάτες του τσεκουροφόρου Βορίδη  και του αρνητή των νεκρών του Πολυτεχνείου Γεωργιάδη.
Όμως εμείς ξέρουμε καλά ποιοι είναι: Οι οσφυοκάμπτες του συστήματος, τα φερέφωνα του Σαμαρά και της πολιτικής που έχει οδηγήσει στην εξαθλίωση χιλιάδες κόσμου, που εγκολπώνει αιτήματα της φασιστικής Χρυσής Αυγής και στήνει στον τοίχο οροθετικές, μετανάστες, που καταργεί την ελευθερία του Τύπου και βασανίζει αντιφασίστες στην Γ.Α.Δ.Α.· η παράταξη, η οποία, μέσα στις σχολές, μπαίνει εμπόδιο σε κάθε κινητοποίηση των Συλλόγων, μπλοκάροντας οποιαδήποτε δημοκρατική διαδικασία, ξεφτιλίζοντας το ανώτατο όργανο των Συλλόγων, τις Γενικές Συνελεύσεις, είτε μετατρέποντάς τες σε πανηγυράκια είτε σε αρένα φέρνοντας μπράβους να τρομοκρατήσουν τους φοιτητές· είναι η παράταξη που αποφασιστικά συνέβαλε στη διάλυση της δημόσιας και δωρεάν παιδείας, που ενισχύει τις ταξικές διακρίσεις μεταξύ φοιτητών στη σίτιση-στέγαση-μεταφορά, και που εν τέλει οραματίζεται ένα πανεπιστήμιο πλήρως υποταγμένο στις ανάγκες της αγοράς και στις απαιτήσεις του κεφαλαίου.
Εμείς όμως, ως Αριστερή Ενότητα, δεν τρομοκρατούμαστε από τα φασιστικά παραληρήματα της ΔΑΠ-ΝΔΦΚ. Είμαστε ένα σχήμα γέννημα του φοιτητικού κινήματος για το άρθρο 16, ενεργό μέλος του Ευρωπαϊκού Κοινωνικού Φόρουμ και του κινήματος ενάντια στη νεοφιλελεύθερη παγκοσμιοποίηση, παλεύοντας με όλους τους λαούς της Ευρώπης που αγωνίζονται. Υπερασπιζόμαστε ένα πανεπιστήμιο δημοκρατικό και ανοιχτό σε όλους ενάντια σε ταξικούς φραγμούς. Είμαστε στο πλευρό κάθε κοινωνικής ομάδας που πλήττεται από τις νεοφιλελεύθερες πολιτικές, είτε λόγω του φυλετικού είτε του σεξουαλικού προσανατολισμού. Στεκόμαστε δυναμικά απέναντι σε κάθε μορφή εκφασισμού της κοινωνίας, είτε αυτή προέρχεται από φασιστικά μορφώματα, όπως η Χρυσή Αυγή, είτε από τον κρατικό μηχανισμό, συμμετέχοντας σε αντιφασιστικές πρωτοβουλίες. Οργανώνουμε την πάλη μας μαζί με όσους αντιστέκονται στις πολιτικές της φτώχειας και εξαθλίωσης και αντιτάσσουμε μαζί τους την κοινωνική χειραφέτηση. Οι δικές μας αξίες είναι η αλληλεγγύη, η αντίσταση και η αξιοπρέπεια.
ΔΕ ΜΑΣ ΦΟΒΙΖΟΥΝ, ΜΑΣ ΕΞΟΡΓΙΖΟΥΝ

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

ΣΙΤΙΣΗ: Δικαίωμα, όχι εμπόρευμα!





Στο στόχαστρο της μνημονιακής πολιτικής για ακόμη μία φορά τίθεται η παιδεία. Η τρικομματική κυβέρνηση εφαρμόζοντας τα μέτρα-λαιμητόμους περικόπτει την ήδη ανεπαρκή χρηματοδότηση του ΔΠΘ με αποτέλεσμα να διακυβεύονται τα κεκτημένα δικαιώματα τόσων αγώνων και στην πράξη χιλιάδες φοιτητές να μην μπορούν να φάνε. Μετά από εξώσεις φοιτητών από τις Εστίες, μετά την κατάργηση των δωρεάν συγγραμμάτων, μετά την ανυπαρξία θέρμανσης και την κοστολόγηση της μεταφοράς με 60 λεπτά τον τελευταίο μήνα γίνεται ξεκάθαρο πως χάνουμε οριστικά το δικαίωμα στη δωρεάν σίτιση.
Δεχτήκαμε ήδη ένα σοβαρό πλήγμα ως φοιτητική κοινότητα πριν λίγες μέρες όταν ο ιδιώτης Χούτος με μια απεχθή λογική κέρδους κοστολόγησε το αμφιβόλου ποιότητας φαγητό του με το αντίτιμο των 2,20€ για όσους δεν διαθέτουν την πολυπόθητη κάρτα σίτισης. Η πρώτη φάση του ζητήματος άρχισε το 2010  όταν το πρυτανικό σχήμα διαχωρίσε τους φοιτητές σε προνομιούχους και μη, σε οικότροφους και μη. Το φοιτητικό κίνημα τότε μέσα από μία σειρά δράσεων και καταλήψεων κατάφερε να εξασφαλίσει την δωρεάν σίτιση όλων των φοιτητών.
Δύο χρόνια αργότερα καλούμαστε για ακόμη μία φορά να διεκδικήσουμε το αυτονόητο δικαίωμα μας στο φαγητό. Με την λέσχη του Χούτου να σιτίζει μονάχα 2000 φοιτητές και με τον δικομματισμό στις εστίες να συλλέγει υπογραφές(!) επιδιώκοντας να σιτίζονται στην πάνω λέσχη μόνο οι οικότροφοι, ο κόμπος έφτασε στο χτένι. Η ώρα για μεγάλες αποφάσεις έχει έρθει.
Είμαστε λοιπόν αντιμέτωποι πλέον με την μηδενική χρηματοδότηση από το Υπ. Παιδείας και με χιλιάδες φοιτητές να μην βρίσκουν λύση στο πρόβλημα της σίτισής τους. Εάν δηλαδή ο φοιτητής αδυνατεί να χρυσώνει καθημερινά το hippo και το καθ’ οδόν απλά δεν θα φάει. Σε αυτό το σημείο μας έφερε το Υπουργείο. Ήρθε η ώρα να δώσουν οι φοιτητές τη δική τους απάντηση. Είναι η σειρά μας να αντισταθούμε απέναντι σε οποιαδήποτε περικοπή στη σίτιση και τη στέγαση. Ας πάψουμε να ανεχόμαστε τα μεγαλεπήβολα σχέδια της τρικομματικής κυβέρνησης για ένα πλήρως ιδιωτικοποιημένο πανεπιστήμιο.
Ως Αριστερή Ενότητα μέσα από τους αγώνες μας τόσα χρόνια καλούμε τους φοιτητές να διαλέξουν το δρόμο της αμφισβήτησης και να αγωνιστούν για το δικαίωμα τους στη δημόσια δωρεάν παιδεία. Στο δρόμο που άνοιξε ο Δεκέμβρης του 2010 απαιτούμε να κοπεί κρατικό κονδύλι από το υπουργείο για τη σίτιση, απαιτούμε δύο δημόσιες λέσχες καθώς έτσι θα εξασφαλιστούν ο χωρίς αντίτιμο χαρακτήρας του φαγητού, το καλύτερο εργασιακό καθεστώς για τους εργαζομένους αλλά πάνω απ’ όλα ο κοινωνικός έλεγχος κάθε λέσχης από φοιτητές και εργαζομένους.
Η απάντηση μας πρέπει και αυτή τη φορά να είναι δυναμική. Μέσα από τους αγώνες του το φοιτητικό κίνημα στην Κομοτηνή έχει αποδείξει οτι ο δρόμος της ανυπακοής και της αντίστασης είναι νικηφόρος. Έτσι και τώρα δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε κανέναν διαχωρισμό μεταξύ των φοιτητών σε οικότροφους και μη, θα αντισταθούμε σε κάθε λογική κέρδους και θα αγωνιστούμε για δημόσιες λέσχες με δωρεάν φαγητό για όλους.
Οι προτάσεις και τα όνειρα της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ  για κάρτες σίτισης και πάσο φαίνεται οτι υλοποιήθηκαν. Ας κάνουμε λοιπόν ξεκάθαρο στα παιδιά της συγκυβέρνησης, σε όσους ονειρεύονται ιδιώτες και επιχειρηματίες μέσα στο πανεπιστήμιο και σε όσους κάνουν πλάτες σε μια πολιτική που καταστρέφει την κοινωνία και τις ζωές μας, οτι θα είμαστε κάθε μέρα εδώ και θα αγωνιζόμαστε για δημόσια δωρεάν παιδεία, για δημόσια δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορά.
ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΣΙΤΙΣΗΣ - ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ


Σάββατο 3 Νοεμβρίου 2012

είμαστε πολίτες, όχι καταναλωτές!


1η ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ "αντήνωρ"


ΠΑΡΑΣΤΑΣΗ ΔΙΑΜΑΡΤΥΡΙΑΣ ΣΤΟ ΧΟΥΤΟ


ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΩ ΣΤΟ ΧΟΥΤΟ


Για άλλη μια φορά βρισκόμαστε αντιμέτωποι με την περικοπή του δικαιώματός μας στη δωρεάν σίτιση. Ο ιδιώτης Χούτος, σαν σωστός επιχειρηματίας,  ενισχύει το εισόδημα του,  πατώντας στις πλάτες των φοιτητών.
Όπως ορίζεται στους νόμους-πλαίσιο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση (Διαμαντοπούλου-Αρβανιτόπουλου), στο χώρο του πανεπιστημίου έχουν μπεί πλέον για τα καλά οι ιδιώτες. Η ιστορία ξεκίνησε με την συγκρότηση των συμβουλίων διοίκησης και συνεχίζεται με την διακοπή της χρηματοδότησης που έρχεται να μας πάρει κάθε αυτονόητο δικαίωμα μέχρι σήμερα. Στέγαση, σίτιση, μεταφορά, συγγράμματα. Και όλα αυτά ως αποτέλεσμα των μέτρων λαιμητόμων και της μνημονιακής πολιτικής των τελευταίων χρόνων.
Η απάντηση μας πρέπει και αυτή τη φορά να είναι δυναμική. Απο τους αγώνες του 2005 για την σίτιση μέχρι σήμερα, το φοιτητικό κίνημα στην Κομοτηνή έχει αποδείξει οτι ο δρόμος της ανυπακοής και της αντίστασης είναι νικηφόρος. Έτσι και τώρα δεν θα πρέπει να επιτρέψουμε κανέναν διαχωρισμό μεταξύ των φοιτητών σε προνομιούχους και μη, θα αντισταθούμε σε κάθε λογική κέρδους και θα αγωνιστούμε για δημόσιες λέσχες με δωρεάν φαγητό για όλους.
Οι προτάσεις και τα όνειρα της ΠΑΣΠ και της ΔΑΠ  για κάρτες σίτισης και πάσο φαίνεται οτι υλοποιήθηκαν. Ας κάνουμε λοιπόν ξεκάθαρο στα παιδιά της συγκυβέρνησης, σε όσους ονειρεύονται ιδιώτες και επιχειρηματίες μέσα στο πανεπιστήμιο και σε όσους κάνουν πλάτες σε μια πολιτική που καταστρέφει την κοινωνία και τις ζωές μας, οτι θα είμαστε κάθε μέρα εδώ και θα αγωνιζόμαστε για δημόσια δωρεάν παιδεία, για δημόσια δωρεάν σίτιση-στέγαση-μεταφορά.
ΚΑΜΙΑ ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΗΣ ΚΑΡΤΑΣ ΣΙΤΙΣΗΣ
ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΙΑΧΩΡΙΣΜΟΣ ΤΩΝ ΦΟΙΤΗΤΩΝ